Monique Lamont is DA in Massachusetts en ze heeft een politieke agenda. Ze roept Winston Garano, een van haar agenten, terug van een cursus. Hij moet een twintig jaar oude moordzaak heropenen om met de allernieuwste DNA technieken alsnog de dader op te sporen. Garano raakt verstrikt in een wirwar van intriges en weet niet meer wie hij vertrouwen moet. Hij vraagt zich af of het Lamont eigenlijk wel interesseert wie de moord gepleegd heeft. Als hij met hulp van een collega nl. op het juiste spoor blijkt te zijn wordt hij gedwarsboomd. Redelijk spannend en vlot verteld. Maar omdat je als lezer ook niet weet wie te vertrouwen is, kom je er nooit helemaal achter hoe de zaak in elkaar zit. Onverwachte en enigszins onbevredigende ontknoping. De wervende flaptekst “No one is better than Cornwell” is tamelijk overdreven. Ze schreef vroeger betere boeken dan de laatste tijd, waarin ze vooral op die oude roem lijkt te teren.