Een smerige trol zit onder de brug die twee weilanden verbindt. Iedereen die over de brug wil gaan (naar het sappige groene weiland aan de andere kant), wordt zonder pardon opgegeten. Tot er op een dag een kleine, magere bok de brug oversteekt. Nee, eet mij niet op! Eet mijn broer maar op: die is groter, sappiger, lekkerder! Hij komt er zo dadelijk aan. Dat ziet de trol wel zitten ... Hij kan de kleine bok later wel opeten als ontbijt. Wanneer de tweede broer hetzelfde zegt, en doorverwijst naar de derde broer, ziet de trol ook dát wel zitten. Hoe geraken de drie broertjes bok uit die benarde situatie?

De drie broertjes bok is een heerlijk simpel verhaal met als boodschap wie niet sterk is, moet slim zijn, maar dan met een absurder kantje. Het resultaat? Een komisch verhaal dat eigenlijk nooit te eng of te vreemd wordt. De tekst is bovendien op rijm, wat het (voor)leesplezier verhoogt en je meermaals doet glimlachen in de eenvoudigweg goedgekozen woorden. Aangezien het een vertaling is, verdient alleen dat al extra pluimen voor de taal. Hoewel de vraatzucht van de trol en de duistere kleuren wat eng kunnen overkomen, is het verhaal dat geenszins. Het werkt verrassend goed in z'n vrolijke rijm.

De prenten zijn zacht, in grijze, bruine en blauwe tinten. De tekst staat voor mij persoonlijk iets te groot, omdat het de illustraties op die manier wat wegduwt, maar dat maakt het natuurlijk iets gemakkelijker om voor te lezen in schemerige kamers. Toch doet het geen afbreuk aan het geestige verhaal dat even impliciet grappig werd geïllustreerd, en knap vertaald door Imme Dros. Een aanrader!