Olifant voelt zich vandaag niet goed, hij voelt zich zelfs ondersteboven. Hij is verdrietig en verstopt zich onder een stapel takken. Zijn goeie vriend Konijn probeert hem zijn verdriet te vergeten door allerlei zaken voor te stellen: schommelen, muziek maken, bloemen jongleren, taart brengen ... Niets lijkt te helpen. Komt Olifant dit ooit nog te boven?

Jan De Kinder schreef met Olifant ondersteboven een verhaaltje over je niet goed voelen (en dat dat ook oké is). De gigantische grijze olifant die op z'n kop staat is een grappig zicht dat afsteekt tegen zijn triestige gemoed. De moeite die zijn vriend doet om hem te helpen is vertederend. Dat Olifant zich uiteindelijk ook niet ineens veel beter voelt, sluit goed aan bij de realiteit: wie zich slecht voelt, hoeft zich niet ineens beter te voelen. Maar Konijn die de moed niet verliest toont dat bij vriendschap niet het resultaat telt, maar het feit dat je er bent voor elkaar – ook, en juist nét op die moeilijke momenten. 

De prenten zijn sereen, en toch op een vrolijke manier geïllustreerd. Ze zijn grappig en toch triest tegelijk. Het verschil tussen het kleine konijn en de reusachtige olifant is komisch, en ook tekenend voor het gevoel van machteloosheid tegenover een groot verdriet. Een iets minder blits lettertype had voor mij wel gemogen in deze, maar het geheel blijft wel overeind.

Een leuk verhaaltje voor kinderen vanaf 3 jaar.