De dag dat jij begint
×
De dag dat jij begint De dag dat jij begint
Angelina merkt dat niemand in de klas op haar lijkt. Iedereen heeft een andere huidskleur, spreekt een andere taal, heeft de vakantie ergens anders doorgebracht of is ergens niet goed in. Maar als Angelina eerlijk vertelt over zichzelf, blijkt ze niet alleen te zijn. Prentenboek met kleurrijke illustraties. Vanaf ca. 5 jaar.

NBD Biblion

Loes Reichenfeld
Angelina stapt een nieuw lokaal binnen en ziet dat niemand op haar lijkt. En dat geldt ook voor Rigoberto en andere kinderen in de klas. Vanwege een andere huidskleur, andere kleren of ander eten dat ze meenemen voor de lunch. Of omdat ze uit een ver land komen of juist niet kunnen meepraten over een vakantie naar een ver land. En weer een ander durft niet mee te doen met gym, maar leest liever een boek. Zo heeft elk kind wel iets. Als Angelina begint te vertellen wat haar bezig houdt, krijgt ze verbinding met andere kinderen. In treffende, eenvoudige, spreadvullende illustraties zie je hoe de kinderen zich voelen door hun houding en blik in hun ogen. Het kleurgebruik is uitbundig en warm. Jacqueline Woodson won in 2020 de Hans Christiaan Andersenprijs en dit prentenboek is geïnspireerd op een gedicht uit haar bekende roman ‘Brown Girl Dreaming’*. Geschreven in de jij-vorm, waardoor de lezer over zichzelf gaat nadenken. Het laat zien hoe belangrijk communicatie is: ‘En zomaar ineens, in het lokaal waar niemand op jou lijkt, schuift de wereld een stukje verder open en maakt plaats voor jou.’ Prentenboek dat voor ieder een spiegel of venster is. Vanaf ca. 5 jaar.

Pluizer

De dag dat jij begint
Miet Declercq - 02 november 2021

Dit boekje is een kleine reis rond de wereld. Over kinderen en diversiteit, gewoonten en manieren van omgaan met elkaar. Een verhaal over uitsluiten en insluiten, maar vooral over je eigen plaats vinden in een soms vreemde wereld.



Dit verhaal over kinderen op zoek naar een 'thuisgevoel' geeft een filosofische kijk op hoe en waar en met wie je aan je levenstocht begint. Het is een nogal abstracte kijk op kinderen van overal ter wereld, hun afkomst, hun eetgewoontes, de school enz. Kortom: zich thuisvoelen in een veilige wereld. 



Een beetje jammer dat de kinderen nogal expliciet in de verf gezet zijn wat hun huidskleur betreft. Ze lijken op poppetjes in een mooi maar willekeurig decor (zoals een jongetje dat uit Venezuela komt en tussen bloemen en muzieknoten staat omdat de naam van het land zo klinkt – zo zegt de juf). Ook de tekst klinkt nogal geforceerd en afstandelijk, en is weinig beklijvend. Een gemiste kans als het over 'inclusie' gaat, zoals het op de voorpagina vermeld staat.